Pojedyncze wydarzenie

Równowaga kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej w warunkach fizjologii i u chorych ze skoliozą idiopatyczną

Opis wydarzenia

Kręgosłup człowieka, w związku z przyjęciem pionowej postawy ciała, charakteryzuje się skomplikowaną budową przestrzenną. Analizując kształt ludzkiego kręgosłupa
w poszczególnych płaszczyznach można, z pewnym przybliżeniem, łatwo zdefiniować normy w płaszczyźnie czołowej (prosty kręgosłup, bez skrzywienia do boku) oraz w płaszczyźnie poprzecznej (symetryczna budowa i ustawienie kręgów). Odmienna sytuacja dotyczy płaszczyzny strzałkowej, w której kręgosłup człowieka w pozycji stojącej ujawnia swoisty skomplikowany esowaty kształt, na który składają się: przodowygięcie w odcinku szyjnym (lordoza szyjna); tyłowygięcie w odcinku piersiowym (kifoza piersiowa), przodowygięcie w odcinku lędźwiowym (lordoza lędźwiowa) oraz tyłowygięcie w odcinku krzyżowym (kifoza krzyżowa) uwarunkowane kształtem i ustawieniem miednicy. Taki układ przeciwstawnych krzywizn w płaszczyźnie strzałkowej umożliwia tłumienie sił działających na ośrodkowy układ nerwowy podczas lokomocji w pozycji pionowej oraz ustawienie środka ciężkości ciała ponad osią stawów biodrowych i czworobokiem podparcia zapewniając równowagę pomiędzy stabilnością a mobilnością.

W przebiegu skoliozy idiopatycznej, która jest trójpłaszczyznową deformacją kręgosłupa i tułowia poszczególne krzywizny szkieletu osiowego w płaszczyźnie strzałkowej ulegają zaburzeniu, jednak jego równowaga u chorych ze skoliozą idiopatyczną przeważnie jest zachowana. Świadczy to o możliwościach kompensacyjnych w obrębie części kręgosłupa niedotkniętych strukturalną deformacją. Wykazano, że chorzy ze skoliozą idiopatyczną, u których stwierdzono zmniejszone wartości kifozy piersiowej prezentują również przeważnie zmniejszoną fizjologiczną lordozę lędźwiową oraz zmniejszoną lordozę szyjną bądź kifotyczne ustawienie kręgosłupa szyjnego. Parametry radiograficzne opisujące kształt i ustawienie miednicy w płaszczyźnie strzałkowej także mogą być istotnie odmienne u osób ze skoliozą idiopatyczną w porównaniu z wartościami podawanymi dla zdrowej populacji.